Şiirkoliklerim Geziyor

Aaauuvv ayy! Ne mutlu bir gün. Demet Yeşil gibi parlıyor başucumda. Kalkıyorum yıkılmayan Ebubekir Binol gibiyim bugün. Derin bir nefes çekiyorum içime Cengiz Koca doluyor ciğerlerim. Karşıki dağlarda özgürlüğü yudumlayan Hamit Aydoğmuşu görüyorum ilk olarak. Uzaklardan bir yerden Hatice Çerçinin o yanık sesi geliyor. Açıktaki yelkenli meydan okuyor Serkan Uçar gibi. Dalgaların pekte şansı yok bu yelkenli ve içindeki Mücahit Günay Ertopuz karşısında. Safiye Samyelinin sevgi bahçelerinden toplanıp Mahmut Palandökenin şevkat değirmeninde öğütülen buğdayın Nurhan Ergünün emekleriyle pişmesini izlemek haz veriyor insana. Dün Mehmet Emin Demirtaşın getirdiği peteği ve Ahmet Başak marketler zincirinden aldığım tereyağını çıkartıyorum Fırat Bahşi garantili dolabımdan. Burak İncekaranın koşarak getirdiği sıcacık simitler eşliğinde başlıyorum kahvaltıma. Bir şeyler eksik sanki. Tabi yaa çayım yok, o içine Hakan Hakan işlemiş çayım eksik. Hemen getiriyorum masaya. Ve başlıyorum enfes lezzet şölenime. Şehire inmem lazım bugün Çiğdem Şenolla buluşacağım akraba olduğumu düşünüyorum. Çiğdem Avcunun diktiği takımımı giyiyorum. Sür diyesim geliyor otobüs şöförüne sürde gideyim ablamın yanına. Şu kaseti uzatsana diyorum yolcu çalmamızı istedi demeyide unutma. Şarkı çalarken şöförümüz İlyas Tan yıllar öncesini hatırlamasına vesile olan insanı arıyor. Şehre kadar Melis Aydının şiirlerinin realizm mi yoksa daha başka şeylermi olduğunu tartışıyoruz. Otobüsten iniyorum allahısmarladık diyerek. Nilüfer Akbayın kardelenler için topladığı yardımlar ve yaptığı konuşma içimde bir saygı ve sevgi yuvası oluşturuyor kendimce birazcıkta ben yardım ediyorum. O da ne Mehmet Akif Aksel ileride bir sandalyeye oturmuş Sevilnur Durmazın şiirini yapıyor hafif dokunuşları her geçen saniye dahada güzelleştiriyor bu şiiri. Sonra ikisi bir olup bir nüshasınıda bana hediye ediyorlar.
Tarihi çalgılar galerisine adımı atmamla birlikde serginin sahibi ve baş danışmanı Baki Evkaralı giriyor koluma ve gözleri kıvanç dolu anlatıyor her birinin öyküsünü tek tek. O havadan çıkınca bir an sersemliyorum acaba içeriyemi girsem? Karşı kaldırımdan hızla lierleyen Muhammet Hakim Gülü görüyorum elinde Metin Çalışkanın yazdığı bir şiir kitabıyla geçip gidiyor. Taksii diyorum =buyrun Mehmet Yaşar Kopuz 3000beygirlik motoru kliması ve enfes sohbetiyle emrinizdedir= diyiyor. Reddetmek delilik olur. Buluşacağımız yere geldiğimde duvar dibindeki masada akraba adayım yerine Ayla Küçük ablam çıkıyor arkadaşının işi olduğunu çok özür dilediğini söylüyor bana. Sanki asıl akrabamı bulmuş gibiyim . Neyseki her güzel şeyin sonu olduğu gibi tek seferlik otobüsümüzünde saati geliyor ve ayrılıyorum. Direksiyonda yeni bir şöför var biraz sonra birbirimizi hatırlıyoruz çocukluk arkadaşım Talip Sami o zamanda çok korkuturdu beni anlattığı hikayelerle şimdi bile içim ürperiyor konuşurken. Koltuğuma yerleştiğimde Günay Oktayın konuşmasına kulakmisafiri oluveriyorum. Zor be iş kadını olmak. Sonra diğer arkadaş listemdekileri tek tek arayıp toparlıyorum. Gitarlar darbukalar havada uçuşup seslerin birbirine karıştığı anlardan birinde saate bakıyorum ve gidiyorum diyerek kopamayacağım canım arkadaşlarımın arasından nazikçe sıvışıveriyorum. Eve dönerken Demet Yeşille karşılaşıyorum. Aynı sokakta evimiz ve yol gayet uzun sohbet ediyoruz, ben anlatıyorum. Sabah senin camın karelerinden sızan parlaklığınla uyandım şimdiyse senin gülümseyişinden kesitlerle uyuyacağım.
...

el_deli
=Masa Başında=

Not= Arkadaşlar burada ismi bulunmayanlar sanmasın ki onları unuttum. Biz gitar ve darbukayla eğlenirken burada ismi yazanlar yoktu .D