yağmur

rüzgarın kucağındaki aşka yolda samyelinin tebessümü deymiş busesi olmuş sonbaharın ,derde, eleme inat koklamış havayı usulca
toprak dertlenmiş buluta haykırmış sevdasını üzülmüş bulut kavuşamamışlıklarına hınclanmış sevdiğini kavuran güneşe koşup yeter artık demek istemiş bırak benim yarimi mis kokan yüzü çatladı yüreği yarıldı diye haykırmış ama ulaşamamış hüzünlenmiş her an sevdiğini gören bulut ağlamış yağmur olmuş bir tutam merhem olsun diye toprağın çatlayan yüzüne....