Yaşamdan Acı Bir Kesit Hem de Çok Acı

UZUN BİR ZAMAN SAYFALARIMIZDA VE MSN DE GÖREMEDİĞİM BİR ŞAİR ARKADAŞIMIZIN MSN DEN HATIRINI SORMUŞTUM. ERTESİ GÜN BENİ ŞOK EDEN CEVABINI OKUDUM.

HAYAT ÇOK ACI BE SEVGİLİ DOSTLAR, ÇOK ACI.



"@hotmail.com (01:42):
teşekkür ederim hatırımı sorduğunuz için
evet maalesef uzun zaman oldu görüşemiyoruz
yaklaşık 5 sene önce normal bir insan olarak sıra alıp hastahaneye gitmiştim
fakat bir sürü tetkik isteyip yüzüme ilginç bir şekilde bakmışlardı
tetkikler yaklaşık 15 gün sürmüştü ve sonunda 4 tane doktor benimle konuşmak
istediklerini söylediler
oturduğum sandalyeyi hala hatırlıyorum beyazdı
bana kanser olduğumu ve tedavi görmezsem fazla zamanımın kalmadığını söylediler
içlerinden biri onkolog olan esmer,orta boyllu ama alaycı konuşanı hala kulaklarımda
çınlayan sözlerini söyledi
"ya gider kendine güzel manzaralı 2m. arazi alıp sağlamda bir imam bulursun...ya da
bizimle beraber yaşamak için savaşırsın"
o an kocaman bir boşlukta asılı kaldığımı hissettim...
o kadar boştu ki...anlamsızlık
o odadan nasıl çıktığımı hala hatırlamıyorum
benim için kayıp zamanlar
kendime geldiğimde parkın birinde öylece oturduğumu gördüm
insanları seyrettim
hayatımda ilk defa onlara gerçekten baktım
hava iyice serinlediğinde artık duramayacağıma kanaat getirdim ve kalktım
ama üşümek hoşuma gitmişti...hala yaşıyorsun kızım dedim kendi kendime
ve gülümsedim
5 sene mühlet biçtiler bana
bu sene beşinci yılımı doldurmak üzereyim
şimdi komedi zamanı...
içinde dram...trajedi...mizah dolu olan komedi zamanı
tiyatronun en zor ve ağır basamağıdır...komediyi herkes oynayamaz
ama ben güzel rol yaparım
çok iyi tanıdıkları soğuk kalbli tavizsiz ve merhameti olmayan kadının ayakta duruşuna
alkış tutacaklar
artık ilaçların bir faydası olmuyor
söylenen her süreç sanırım su yüzüne çıkmaya başladı
durduramadıkları kanser hücreleri çoğalarak omuriliğime atlamış
beyiciğime ulaşmasına az zaman var
yani felç olacağım...yani başkalarına muhtaç olacağım
sanırım benden intikam almaları için en iyi zaman bu
oturduğum yerdeki insanları araştırmıştım...çoğu okuma yazması bile olmayan cahil
insanlardı
bahçemdeki heykellere bakıp bunlara mı tapıyorsunuz diyen bir cami hocasının
sözlerine gülmüştüm
en azından karılarla dolu kerhane gibi bir cennete inanmıyorum diye cevap vermiştim
imama inat cami nin alt tarafında boş duran kocaman daireye okuma yazma kursu
getirdim
bilgisayarlarına varana kadar ...hatta halk eğitim müdürüyle konuşarak her türlü el
sanatı kursuna varana kadar açtırdım
sayın valimizi açılışa çağırdığımda yanındaki bürokratlarla gelişi yaşadığım çevredeki
insanları şok etmişti
peki iyimiydi yaptığım...?
Toplum için iyiydi...ama yanıma gelip "anamı yoldan çıkardın...kendin gibi yapmaya
uğraşıyon ama ben izin vermem" diyen çocuğun yüzündeki ifadeden anladığım pek
hoş değildi
ne mi oldu peki ? Çocuk anasını vurdu...!
sonuç....anlamsızlık
hayat garip oyunlar oynar insana
tahmin bile edemeyeceğiniz sonlar yaşarsınız
şimdi...benim oyunumda son perde...final sahnesi
kimi ağlayacak...
kimisi mutlu olacak...
ama benim için mi yoksa kendi için mi !
önemli olan bu değil aslında...
kendini tanıması lazım insanın...kendini bilmesi lazım...bildiğini seversin...bildiğine
alışırsın...bildiğini anlatırsın
ya bilmediklerimiz !
bilemeyeceklerimiz....!
bildiğin kadar yaşarsın...bilmediğini ararsın
fakat arayış içimize doğru olmalı
kendi ışığını bulamayan başkasını aydınlatamaz
saygılarımla hocam...bu da benim size küçük bir itirafım olsun
kolay kolay maskemi çıkarmam çünkü
ışığınız güçlü olsun."

NE KADAR GÜÇLÜ BİR KİŞİLİK DEĞİL Mİ? DİLERİM YENER BU İLLETİ DE HEPİMİZ MUTLU OLURUZ.