Yeniden

Oh be! Uzun zaman olmuştu şöyle güneşin yakmadığı,rüzgarın üşütmedigi bir bahar sabahı dertsiz,tasasız kahve içmeyeli.

Düşünüyorum da ne badireler atlatmışım. Sevdiğim. Beni çok sevdiğini,bensiz yapamayacağını söylerdi. Çok olmadı ayrılalı. Haberini aldım yeni bir sevgilisi varmış. Onunla da huzursuzmuş ve galiba aşk acısı çekiyormuş. Allah yardımcısı olsun ne diyeyim. Onu boşver de hastalıklar,işsizlik... hepsini atlattım çok şükür. Artık dert tasa yok. Her günümü huzurlu yaşayacağım. İnsanları sadece seviyorum. Onlarla hiçbir münasebetim yok artık. Bugünedek dertten başka ne fayda sağladılar olsun canları sağolsun. Annem,babam,kardeslerim ve birkaç eş dost yetişti her sıkıntıma. Ne kadar da bunları haketmediğimi düşünsem de onlar bu görüşte değil. Sağ olsunlar ama ben yine de bu görüşümde ısrarcıyım.

Oh! Kahve de ne kadar güzel. İnsanın damak zevkini doruklara çıkarıyor anasını satayım. Ya sigara...

Kızlı erkekli evimizin önünden geçen insanları izliyorum. Kaçak sevgililer,işportacı,overlokçu hepsini özlemişim. Mahallenin yaşlı insanları bir evin önünde toplanıp sohbet ediyorlar. Acaba nasıl bir şey yaşlılık psikolojisi. Düşünsenize bundan sonrası ölüm onlar için. Üstelik elleri ayakları tutmuyor. Bir gün ben de böyle olacağım. Kim bilir belki de olmayacağım ama şu anın tadını çıkarmalıyım.

Ama hayır daha fazla düşünmemeliyim. Eski takıntılarım nüksederse bu kez kurtulamam. Ah geçmişim şimdiye delirmiştim belki. Ama yok düşünmemeliyim. Çünkü uzun zaman oldu şöyle güneşin yakmadığı rüzgarın üşütmediği bir bahar sabahı dertsiz,tasasız kahve içmeyeli.