Yolculuk

İşi gücü olmayan,bir kesere sap olamayan,içki ve sigaradan ağızları leş gibi kokan,ne karılarına kocalık ne çocuklarına babalık yapamayan, topluluk karşısında iki lafı biraraya getirip konuşamayanlar,kendilerini hep dev aynasında görenler,kendi doğrularına körü körüne inananlar gülerken çürük dişleri görünen,her konuda bilgin ve her meselede burnundan kıl aldırmayanlar;din,eğitim, spor ve siyaset alanında ahkam keserler.

Tuhaf bir toplumuzdur,her şeyi bilir ancak sorumluluk almak yerine suçu başkalarına atar bundan da zevk duyarız.

Yirmi veya yirmi beş dakika süren kısa yolculuğumuzda,neler neler konuşulmuyor ki otel servisinde.Konuşanların zaten yarıdan fazlası,bu tabiri kullanmak istemesem de, vasıfsız işçiler,birisi emekli.Eskiden "siyaset meydanı"diye proğram vardı televizyonda,bizimkiler ise"siyaset yolculuğu"yapıyorlar şimdi işe gidip gelirken.

Dediler:"Bir iki kelam da sen söyle!"

Şöyle dedim onlara cevaben,sıkılmıştım sohbetten:

"Benim aklım iki şeye ermez abi,birincisi,kadın-erkek ilişkisine,ikincisi ise siyasete.Neden mi?

İkisinde de iktidar mücadesi vardır ve menfaat herşeyin üstündedir."