Yüreğimde Kal Baba 2.Bölüm

Yağmur damlaları ıslatıyordu camı,Seda gözlerini açıp yatağından çıktığında.Dışarıda ağaçlar,rüzgar eşliğinde ahenkle dans ediyor ve puslu bir havada adeta haber veriyordu,Sonbahar'ın geldiğini.Herzamanki gibi okula gitmek için hazırlanmaya başlamıştı Seda.Okulunu,öğretmenlerini,ve arkadaşlarını çok seviyordu.Babasının tam zıt'dı girişken ve sevecen bir yapıya sahipti.Yine'de içinde koca bir boşluk vardı,duygularının derinliğinde koca bir boşluk.Annesi küçük yaşta ölmüş,babası ise kendini cezalandırıyordu sanki susmakla.Babasının yüreğine girebilcekmiydi.O en derin dipsiz,karanlık gözlerinden ışığı yakalayabilcekmiydi.Birden korkuları sardı,minicik bedeninden.İçine akıtıyordu hıçkırıklarını.Babasıydı o,dünyasıydı.Hiç kimse farketmese bile,beklentisizce bekleyecekti,öpüp koklayacağı,şefkatle kollarIna alacağı günleri...Koşulsuz bir sevgiyle hemde.Neden kırgındı ona.Neden yıllarca tek bir kelime etmemişti.Zihnini bulandıran bu düşüncenin ne olduğunu anlamaya çalışıyor,ama engellleyemediği duygularına bir türlü sözcük bulamıyordu.Öğretmeni'nin yanına gelip, o çok istediği kitapı sunduğu an irkildi,yüreği buruk düşüncelerinden.Evet...Okumayı seviyordu.Hemde çok.Bir gün büyüdüğünde çok güçlü bir kadın olucaktı Seda..Çok teşekkür ederim dedi.....Öğretmeni eliyle yüzünü kavradığı anda...... Devam edicek..