200 Şiir Yılı Sonra

26 araklık saat 1:46,
Sevildiğini duymak ne güzel...
Kış olmuş, kar yağmış ne önemi var,
Sevildiğini duydun ya ölsen ne yazar.
Gece yarısı gün doğmak bilmiyor,
Ne olur ki gün doğmasa, sevgi doğmuş ya geceye,
Bir dudak fısıltısı alamaz mı gündüzün yerini?
Kaç santim kar yağmış, sevgiden büyük olamaz ya,
Üşütebilirmi beni o beyaz yığın içimde o sıcaklık varken,
Duydum artık, sevildiğini duymak ne güzel.

2 ağustos saat 14:22
Ayrılık ne kadar acı verici...
Gün ayrılıkla beraber doğmuş,
Ölmek nedir ki, yaşarken ölmek acı.
Bir çocuk gülmüş, dalga kıyıya varmış,
Hava kararmak üzere yakamoz denize vurmuş,
Yalnızlık var, ne yazar ay geceyi sarmış.
Ne desem anlamsız, kıymetimi kaldı sözlerin,
Nereye baksam sensizlik, hedefimi kaldı gözlerin.

1 yıl sonra...
Hala acı hala keder...
Toparlamaya çalışıyorum kendimi,
Bir kaç şiir yazdım, o günlerden bir şarkı çalıyorum, hala dilimde.
Kelimeleri inceliyorum, acaba söylediklerinin önemi varmıydı,
Yürüdüğümüz onca yolun sonu yoktu, peki hiçmi anlamakdık içimizde ki o sevgiyi.

200 şiir yılı sonra...
Ayrılık... ayrılık... ayrılık.


(200. şiirim.)