6 Şubat

6 Şubat,

Yüreklere yakılan bir ateş

Akşam batan artık doğmayan bir güneş

Acıdan bol bir şey yok artık

Yok yok yok

Arda kalan,

Ne desek hepsi boş

Bomboş

Bu

Kıyametin başka bir şekli galiba,

Artık hiç bir şey

Eskisi gibi olmayacak,

Akıllanmayan bir insanoğlu

Ders almasını bilmeyen bir varlık

Unutur çok çabuk

Yazık çok yazık,

Ne kadar tekrarlansa da

Hep nafile

Yine nafile,

Olan olanlara olur

Geri kalanlara

Onca yaşanmamışlıklara,

Gel de anlat şimdi

Gözü dönmüş zamana,

Ve

Saat 04.17 ' ye takılı kaldı

Ebediyete dek artık,

Ateş

Düştüğü yeri yakar

Maalesef

Ne kadar da doğruymuş doğru,

Hayat geçip gider iken

Takip ediyor

Her zaman ki gibi yine

Kendi çizdiği yolu,

Nihayetinde

Acizliğin

Çaresizliği...

* Freiburg im Breisgau, 02.03.2024 *