Acemi Boyacı

beyazdı bulutların rengi
maviye boyadım beyazı
mavileşti şimdi beyaz
ben ve fırçam
olduk iki haylaz

bak hele
şimdi o da ne
henüz boya kurumadan
bak başıma gelene

gökyüzü kızdı bana
dedi
sorarım bunu sana

al bana
vur bana
çal bana !

şimşekler çakıyor
kıvılcımlar akıyor
ateş püskürtüyor habire
yıldırım düştü düşecek
yüksek bir yere

gök gürül gürül
gürlemekte
yukarıdan tepeme
gökyüzü çökmekte

hayırdır inşaallah !

durduk yerde
birdenbire
gök neden Kudurdu
ne sustu
ne duruldu

bu öfke bu hiddet
banaymış meğer
tüm şiddet

boyadığım o şey
gökyüzünün
bulutuymuş meğer !

boyar mıydım hiç
beyaz bulutu maviye
bilseydim eğer

şimdi
elimin tersiyle silip
gökyüzünün
mavi boyasını
çizip de bulutun
yeniden aynısını
beyaza boyayacağım

bir daha ben
beyazı anlamadan
boyar mıyım gökyüzünü ?
bulutu tanımadan

acemilik işte! !

elimin boyası ile
karıştım usta işine
gökyüzünü öfkelendirip de
düşürdüm peşime

boş yere !...