Acı Sevda

Hazin sonbahar seni getirdi aklıma,
Acıyla düşen yapraktın solup gittin...

Bir zamanlar biz senle,
Eski havaların solunduğu
Daracık evlerin gizlediği
Dar sokakların
Yağmurdan ıslanmış yollarında
Sokak lambalarının
Işıkları altında yürürdük.
Ne büyük sevdamız vardı
Aşk dolu sözlerin hala kulaklarımda
Kimseye eyvallahımız olmadan hani.!
Akşamları yürüdüğümüz
Sokakların aşıkları idik

Ellerimiz elerimize kenetli iken
Hayatın bize hazırladığı
Yorgun sabahları düşünmedik
Düşünmedik ayrılmayı ağlamaklı gözlerle
Ama olmadı ..
Ayrıldık...
Koptuk
Sen hayattan ben senden
Artık o ıslak parke taşlı
Dar sokakların aşıkları değiliz

Sabah kalktım,sokağınızda yürüdüm
Evinizin önüne geldim durdum
Gidemedim ileri
Gözlerim acı dolu ,baktım pencerene
Yaşlı gözlerim seni aradı
Her sabah beni karşıladığın yerde
Pencerenin önünde büyüttüğün,
Menekşelerin hala orda duruyordu.
Sen den kalan bir çift menekşe
Allı morlu menekşeler
O sularken konuştuğun
Süzüldüler soldular sanki
Ne oldu nasıl oldu diye sitem ettiler
Belki de...
Utandım başımı eğdim bir şey diyemedim
Hayatı bıraktığını uzaklara gittiğini
Anlatamadım üzemedim onları da kendim gibi
Ama bağırmak isterdim haykırmak isterdim
Bana nasıl acı verdiğini ilan etmek isterdim

Neden ,neden yaptın hangi ayrılığın zehrine kapıldın

Güneş her zamanki gibi yüzüme vurmaya başladı
Denizde vapurlar ve martılar
Hangisine kanıp gittin
Martıların kanadına mı? Vapurların denizine mi ?
Hangi gözyaşı yağmurunda ıslattın aşkımızı
Hangi ayrılık yangınlarında da yaktın yüreğini

Şu kapıdan kaç kere çıktın geldin ellerime
Şu köşeyi kaç kere döndük neşe içinde
Şu parkeler değil mi idi aşkımızın şahidi
Ne yaptın
Nasıl bıraktın bizleri böyle
Nasıl lafımızı ettirdin bu dedikoducu balkon asmalarına


Boynumu büktüm ayrıldım sert ve yavaş adımlarla
Her adımda koptum senden
Son kez baktım arkama menekşelerine
Derin bir nefes çektim
İçimden gitti dedim gitti beklemeyin
Gitti gelmeyecek
Size su vermeyecek,bana aşk vermeyecek,
o gitti
Konuşmayacak sizle
Anlatmayacak bizi
Bu sokağın aşıkları ayrıldı
Hem ben hem de menekşeler öksüz kaldı.