Adı Hasan

Bir bebek görüyorum adı Hasan,
Sana anne diyor bana baba,
Çakmak çakmak gözleriyle bakıyor bize
Sevgi arıyor gözlerimizde
Yağmura soruyor sonra sessizce
Üçümüz arasında ki nedir diye
Yağmur bize sesleniyor, hasanın diliyle
Gözlerim dönüp cevap veriyor
Kadın; ruhum, çocuk ise yüreğim
İnsanı insan yapan, kalbi ve ruhudur
Kalp ve ruh birbirlerine sonsuzluk zinciriyle bağlanır
Tıpkı sen ve Hasan gibi
Sonra hasan sana bakıp ellerini kaldırıyor
Kollarının arasına alıyorsun ve öpüyorsun onu
Bir anne oğlunu öperken sadece dudaklarıyla değil
Ruhuyla da dokunur onun ipeksi tenine
Hasan hafif bir tebessüm edip gözlerini kitliyor gözlerime
Ben ise kalbimi ve ruhumu izliyorum o sırada
Sonra bende hasana bakıp gülüyorum
Hasan özlemle bakıyor bize
Hadi der gibi, ne zaman der gibi
Susuyorum,
Susuyorsun...
Gözlerimi açtığımda camın önündeki karlı dallara takılıyor gözüm
Uzun uzun bakıp seni ve hasanı düşünüyorum
Çamlar ne kadar güzeller...
Uzun ve dimdik, kar kış demeden yıllarca yaşarlar
Ruhları ve yürekleri vardır onların da
Ruhlarıyla yaşar yürekleriyle ölürler
Tıpkı benim de istediğim gibi
Sana sevgilim bile diyemiyorken hemde

Rüyalar...
Seni kollarımın arasına aldığım ve saçlarını okşadığım
Saatlerce gözlerine dalıp gittiğim
Kokunu doya doya içime çektiğim
Özgürce seni ne kadar sevdiğimi haykırdığım rüyalar...

Senin kollarında Hasan,
Benim kollarımda sen,
Sessiz bi ev,
Ve ben en mutlu...