Adımı Vermiyordu
yaşamın sen köşesinde gizlenirken buldular
tozunda bir çatı katının
görmezden gelmeye mahkum
gözlerini buldular
unutulmuşa tutuklu ellerini
güneş gibi,kuşlar gibi
ıssızlığından sıyrılamayan düşlerini,
deniz dibi
tutulmuş nefesini
yasıma sargın,sözüme dargın
sesini buldular
bütün sırlarım ondaydı
yüz elli,bin parmaklı
birçoğum gizlenmişti o odaya
sevecen dokunuşlara saklı
günahım...ahım,
suskundu mordan siyaha
eyvahım
belli ki korkuyordu,
İnkarlarını sorguladılar acımasızca
kalın gözbağında
adımı vermiyordu
İki hiçlik arasındaki boşlukta
kendi seçtiklerini yaşıyordu
içlidışlı ötelerde
benden esirgediklerini ekliyordu
bir başkaya
yoksul duygularının çaresizliğinde
benli dünlerini bozduruyordu
gölgesi yetim
sen onun neyiydin diyorlardı
vazgeçmişliğim diyemiyordu
yoksunluğum,kimsesizliğim,
yarımlığım...
bütün suçlamaları reddediyordu
İnkarlarını sorguluyorlardı acımasızca
parmak izlerimde
adımı vermiyordu
Antalya.2002
İki hiçlik arasındaki boşlukta kendi seçtiklerini yaşıyordu içlidışlı ötelerde benden esirgediklerini ekliyordu bir başkaya yoksul duygularının çaresizliğinde benli dünlerini bozduruyordu gölgesi yetim
Demir Bey harika bir şiir olmuş sevgiler saygılar....
sen onun neyiydin diyorlardı vazgeçmişliğim diyemiyordu yoksunluğum,kimsesizliğim, yarımlığım... bütün suçlamaları reddediyordu İnkarlarını sorguluyorlardı acımasızca parmak izlerimde adımı vermiyordu hocam yüreğin dert görmesin...kutlarım..👍👍👍
"sen onun neyiydin diyorlardı vazgeçmişliğim diyemiyordu yoksunluğum,kimsesizliğim, yarımlığım..." 😙 gizemli dizelere bürünmüş içsellik. kutluyorum şair yüreği. 👍