Aesthetic

hayatın umumi noktalarına virgüller atıyorum

sonra yakasından tutup çekiyorum noktaları

ki çizik olabilsinler cisim olabilsinler

yaratan değilim zerreyi

birey işin içine girince kutsallık yok oluyor

subje ile objenin sıkıştığı cismin ayak uçları karıncalanıyor

nesne arsla buluşuyor sanatkâr yorgun

kut veren de değil oysa ki

duyumları mandallarla yasaklara asıyorum

tutturuyorum kelimeler köle olsun diye

zıtlıklar yaratıyor, zıtlıklarda dayatmıyorum

kural koyan değilim belki de 

işin ucunda uçurum var, soyuta kaçan

kara delikle değil imtihan

içine çekenlerde öyle değişiyor ki zaman

metafiziğin realitesine, zıttına, yani zatına tutuluyorum

yön veren değilim halbuki 

kalemi geri sarıyorum, kalemtraş kadar faşist olamıyorum

küplere binip geometriyi eleştiriyor

altında art niyet arıyorum kübizmin

masayı değil arkasındaki görüntü olmayanı arıyorum

deneyci değil, akılcı değil, hedonist değil, irrealist hiç değil

değillemeyi seviyorum