Ağu

ay parlak içimi ısıtıyor
gökyüzü açık
yıldızları sayıyorum
göz kırpıp durdular
beni yanlarına çağırdılar
yorgundum
uykusuz ve gece ilerlemiş
ne yıldızlara gittim
ne ay bana düştü
açık bıraktığım kitaplar
altı çizili satırlar
ve buruşuk kağıtlar
günlerdir kapattım kendimi
içime kıvrılıp durmaktan
bir böceğe dönüştüm
kozasını beceremeyen
arzularım serap oldu
bu kent hayatı
sözleri ağu insanlarla dolu
durmadan kandım
yaşarken öldürdüler
kısa ömrümü biçtiler ..