Ah O Ninniler
ne güzeldi
gözlerimdeki mavi hışırtı
henüz tabanca ve çiçek gürültülerini
ayırt etmezken kulaklarım
ah o ninniler
ne çok türkü dökerdi anne şakağından şafağa
kurşuni güvercinler yolardı güneşin ilk ışıklarını
nasıl pervasız sevişmelerdi gökyüzüne renk değiştiren
mahcubiyet elini koparınca meczuptan
ışıklar düştü önce
yıldızlar
keyfe keder yağmurlar indi omuzlarıma
üç kere yıkandık
her salavat doğuştu
yeniden
okuduk
her su tanesi ısınınca tenimizde
ılık iklimler aradık
boğazımızda acı iç çekişleri
düşler kurduk
birde salıncak
yarı ıslak hıdrellezleri yolduk dikenlerin arasından
gelincikler koparttı çocuk gülümsemeleri
alında kurudu kan
kurşun seslerini saldık lodosun sağır tozlarına
mavi ve gri
ne güzeldi
gözlerimdeki gökkuşağı hışırtıları
henüz tabanca ve çiçek gürültülerini
ayırt etmezken kulaklarım
o ninniler
karayağız
ne çok türkü dökerdi anne şakağından şafağa
ne çok uyanırdık
ürkmeden
şarapnel sesinden..
Tarık Akan - Ahmet Kaya-Yılmaz Güney ve diğerleri bir bir usuma takıldı şiirinizi okurken. Tüm bu iyi insanların politikacılarla işleri güçleri yoktu. Örneğin Aziz Nesin. Tüm bu güzel insanların işleri güçleri Sistemdi. Sistemin beğenmedikleri taraflarını eleştirdiler. Kimi sürgünde kimi ülkesinde kederden öldüler. Peki bu güzel insanları harcayanlara ne demeli? Hepsi de sistemi öve öve bitiremiyorlar. Gelenek halini aldı. Doğrudur, olabilir. Mutlular ve Mutsuzlar varız artık. Kimimiz acıdan kimimiz neşeden kimimiz kandan besleniyor. Oysa şiir yazan insanların gözlerine baktığımda hep bir gerçeği görüyorum. Ne olursa olsun bu gözler. sahipleri büyüse bile kendileri çocuk gözleri olarak kalıyorlar. O kadar güzel tebessüm ediyorlar ki şiirin şiirlerin hakkını veriyorlar. Güven ve Umut..Sabır elbette. Saygıyla kalın...
henüz tabanca ve çiçek gürültülerini ayırt etmezken kulaklarım👍
Keşke hep öyle kalmak mümkün olsaydı...
Ilık iklimler aramak.. Bazen de şiirlerde buluyor insan..
Daim olsun kaleminiz
Her zamanki gibi duygusunu yaşatan bir şiirdi