Ah

Adımlar

Hüzün yine

Derinde ki hicranlı bir

Saz

Göz süzüp

Ağır dan alır

Hüzzâm çalar

Mevsimsiz

Göç telâsında

Geçerken ömür

Gölgeler hep adımızı

Andımızı sayıklar

Ah

Öyle bir an

Çat kapı

Açar kapımı

Yine sevinçten

Ölesim gelir

Anıların

Ruhun

Ta

Tan yerine sokulup

Dokunması

Tövbekar bir düş de

Sükût bulur

Tenim

İsmini zikrederek,

Terlerken

Yankılanır sessizlik

Gökyüzünü

Çivit rengine

Boyamışsa yıldızlar

Kaf dağının ardına gizler

Beyaz gecelerin

Sevişen suretini

Can deyip yandığımız

O ateşin külü

Kalmış

Sönmez

Sandığımız

Üç günlük

Bir şey işte

Diyemediğimiz

Günler

Güller

Kızıl karanfiller

Takvimlere

El olmuş

Şimdiler de saatler

Arâf da kalmış

Sitemkâr

Cennet

Cehennem arası

Ve

Tufanlar kopar

Alıcı kuşlar süzülür

Akrep yelkovan arası

Say ki yaşamadık

Hiç tatmadık

Acıları

Yok

Unuttuk belki

Belki küllendi

Umut

İz sürüyorsa

Eğer

Aldığımız her bir nefes hatırına.