Aklıma İlk Ve Son Gelen Her Zaman Sen Olursun Sevgilim

Hava kararmaya başlayınca,
çekilirim iç dünyama,
kimselere hissettirmem,
içine düştüğüm ruh halimi.
Aklıma ilk ve son gelen her zaman sen olursun sevgilim.
Ben içine düştüğüm ruh hallerim ile cebelleşirken iç dünyamda,
dışarıda havalar,
kah bulutlu,
kah yağmurlu,
bazende karlı olsa da,
sisli ve puslu havaları daha çok severim bilirsin.
Boğazıma düğümlenen hıçkırıklara yenik düşerken,
buğulanan camlardaki isminin yavaş, yavaş, eriyip yok olmasını beklerim,
ısınan nefesim ile beraber.
Bu saatlerde,
sabah ezanının sesini duymayı hasretle beklerim,
bilirim ki:
Yüce Rabbim, bu saatlerde huşu içerisinde havaya açılan elleri,
duaları boş çevirmez,
hani nerede beni yürekten anan kullarım diyerek,
isteyene istediğini vereyim diye meleklere emir verirmiş....
İşte yıllardır geceleri sabahlara bağlayan TAN vakitlerinde,
bilirim;
Bu vakitlerde sende beni düşünmektesin,
yaptığın dualarda bana da yer ayırmaktasın..
Lakin;
Biz,
bile bile,
Yıllardır,
olmayacak duaya amin diyenlerdeniz sevgilim...
Şimdi;
TAN YERİ ağarırken Antalya sahillerinde,
yarın aynı yer ve saatte ,
sen gelemesen de üzülme ,
ben herzamanki gibi, yıldızlardan sana kolye yapıp,
yakamozlar ve dualar eşliğinde sahilde gizlice sana vermek üzere,
rüyalarına yolluyorum sevgilim,
bunca geçen yıllara rağmen,
göndereni tanımıyorum diye almamazlık etme , olur mu sevgilim..!



Çobandan sevgilerle...