Aklın Sürgün Hali

hafif aralanmış bir perde
ve yollara devrilmiş bakışlar...
kadraja düşen manzara
elleri birbirine yamanmış
kaldırımda koşuşturan yüzler
yanaklarda sayısız öpücük darbesi
dudaklar nasırlı
efsunlu bakışlardan doğan
gözbebeklerinin büyüyüşü;
bu başka bir şey,
buraya ait olmayan...
yoksa hangi varlık
esaret kaftanına bürünüp
bu efsunlu zindanın zincirlisi olur
yoksa hangi irade
özlemiyle uyanır esiri olduğunun
hangi kalbin ritmi bozulur
bir sıradan bakışla...
buralı olmayan
ama burayı terketmeyen bir şey
ölçümü imkansız bir güç
soyutluğun çıplaklığı

tenler farklı, isimler muhtelif,
yol aynı yol...
kimi sürünerek, kimi koşarak, kiminde beyaz atı
varış yeri aynı...
buralı olmayan bir yol
ve buraya ait yolcular...
herkesi kabullenen
herkesi sırtlayan bir binek...

hafif aralanmış perde,
yollara devrilmiş bakışlar,
kaldırımda koşuşturan yüzler...

ışığı değen bu manzaranın
alfabesi üç harf;
a, ş, k...