Alev Güncesi
şair -Tristan Tzara-
________________?'alev yalnız ben yalnız(ım)'' dedi.
gözlerinden çıkan alev tutuşturdu zamanı
sıçradı saçlarına sevgilinin
tellerine değen yalnızlığın elleriydi
alev akıtıyordu parmak uçları
gurur kisvesi bembeyaz yükselirken göğe
kızıl gölgesi düşüyordu yalnızlığın yere
günce alıyordu alev
tutuşuyordu inerken perde
içi ürperiyordu alevin titrek
içi ürperiyordu yalnızlığın
sönüyordu küllenen gün
savuruyordu keşişleme
alev ve yalnızlığı
susuyordu şair -Tristan Tzara-
alev kısıyorken gözlerini
imgelerin derdi yalnızlık
sevgilinin derdi saçları
alev alev suskunluk
ahh Tzara, ahh alev hükümdarı
tacına yakut yalnızlık
susmak da neyin nesi
eriyorken sevgilinin nefesi
yalnızlığın gözleri vururken alev saatini
alev ritmine yalnızlık dansı
erirken adımları yokluğuna sevgilinin
ucu tutuşan şal, sarmalar yalnızlığını
alevle son tango
ey sen -Tristan Tzara- dinle !
ruh dağına tırmanırken - Neron-
yanmıştır şiir için -Roma-
söz(ler) doğurmuştur
imgelerin imgesi alev ve yalnızlık
tutuşmuştur günce
4.03.2010/şanlıurfa
Son zamanların en sağlam şiiri.
şiirin ruhu dolaşıyor
saygılar