Amorf

Her vicdan kendi mabedini yıkar günü geldiğinde
Ve ihtilaldir aşk, kuşatmasıdır bir kalbin bütün günahlarını


......

Yüzün yankılanırken gece kuşunun çığlığında
Emir verildi;
Ol!


Hüviyetin sabahın dördünde
- Güneş yaratılmamışken henüz tam da -
Kanımla çizildi bir hayalin tam ortasına
Mart on bir


İki yara arası bir dünya çizildi, alnının yazısına
Önünde iki adım
Biri sen
Biri günah


Ben yoldum senin önüne gel geç sonrası Cennet belki, düşümde
Sen masal perisi bir iguana gövdesi yalın bir cümle 'son günah' inandığın kadar
bilmedin.


- Cehennemde yanmadı kimse içim kadar,sen ağlarken
Bundandır hep de susmalarım -
Anla diye de demedim


Gülümsemeydim sana bir çocuk oyununda masum şeytan
- Ki büyümedi hala hiç bir umudum senin kadar -
Ve kimseyi kirletmedi ellerimdeki çamur kendim gibi
Bundandı sonrası hep kendimi kurşuna dizmelerim
Gözlerinin önünde ruhuma anarşim


Dünyam çok benim gel sayalım yeniden
Varsa yüreğin!


Ben Tanrı dedim sen Araf sevginin limanına
Bağladığım bütün gemileri yakmadan, bir iblise uymadan
Bilerek ve isteyerek ve ölerek ve doğarak yeniden
Gözlerin yaşarmasın diye geçip gittim her seferinde son kez
Ben hiç dedim adıma sen dur ardım sıra
İstedim ki bir onurun olsun


Not aldım adını, ölmeden önceki son dileğim
Son şeytan!



Şimdi; sen okurken bu şiiri
Şehrin yıkılacak yeniden
Kararacak bütün ışıkların ve insanların
Ve ellerin ve gözlerin ve dudakların
Yeniden..



Şimdi; sen ölürken bu şiiri
Ben yeniden doğacağım.


___________________________________________________________

Şiirimi günün şiiri seçen kurula teşekkür ederim.
Saygılarımla..