Anladım Ki Mümkün Değil Seni Sensiz Yaşamak

Yalnızım yine
Yokluğun kadar soğuk hava
Burada mısın? Değil misin? Belli değil
Yokluğuna alışmaktan korkuyorum
Ne kadar kötü
Yokluğuna yürüyorum
Gelmeme ihtimalin buz gibi duruyor önümde
Bu yokluk hissi öldürecek beni
Anladım ki mümkün değil seni sensiz yaşamak
Yanımda olmalısın
Çaresi yok
Sensiz yaşanmayacak bu aşk

Şimdi geceleri seviyorum
Daha dayanılır oluyor sensizliğin sancısı
Gecenin karasında içime düşen umut
Daha da zor kılıyor hayatımı
Nereye gitsem seni arıyorum fark etmeden
Ömrümü seni bulmadan tamamlayacağım biliyorum
Çok üzgünüm
Tükeniyorum

Zaman inanılmaz bir hızla akıp gidiyor
Ben içimde seni yaşatıyorum
Bıkmadan...usanmadan
Hiçbir kış yaşamadan bitmez biliyorum
Ben şimdi kışı yaşıyorum
Donuyor yüreğim
Buz tutuyor içim
Şimdi yoksun
Ben bunu anlamıyorum
Anlayamıyorum!
Belki de aşkı senden farklı yaşıyorum
Neyim varsa ortaya koyuyorum

Bu Hayatın bana verdiği kaçıncı ders
Kaçıncı acı bilmiyorum
Gülüşlerim yüzümde dondu belki
Yüreğim yandı
Uykuları uyunmaz kıldım
Sensizlik acısı yaşatır oldu beni
Elimde kalan hep yalnızlıktı
Gecenin soğukluğuydu
Ama umudumu kaybetmedim

Öyle zor ki dayanmak
Yüreğime attığın düğümleri çözmek o kadar zor ki
Çaresizlik diye bişey varmış meğer
Ve ben bunu yeni öğreniyorum
Öyle karışık ki
Bir çözümü olmalı bu işin
Var biliyorum
Ama ben bulamıyorum
Tek başıma taşıdığım bu aşka rağmen dayanıyorum...

Hala yüreğindeysem
Varsa içinde bir özlem
Orda durma
Bak...ellerim burada
Gel hadi
Ne git diyeceğim sana
Ne de kal
Sadece aç yüreğini
Aç ki büyüsün aşk...