Anne

Ben sigarada umut yakardım
Yakardım kederden artan ne varsa bir ateş sonrası sabahleyin
Tomurcuk güller yazardım alın çatıma
Bir dudağım tebessüm
Bir dudağım ağlamaklı

Ağlamaklı hayaller çizerdim avuç ayalarıma
Yüzüme sürerken parmaklarımı dua niyetine
Gözlerimi süzerdim geçmişin ahşap kalıntılarına
Nasılda ağlamaklı olurdum yanarken gözlerim bir avuç mor dumandan



Sen sevgili
Çıplak kahkahalar atardın ardıma düşürdüğüm veresiye hayallerimi çiğnerken
Gözlerinden şuh damlalar akardı gülmelerden artakalan
Nasılda coşardın şehirle birlikte anne ölümlerini hiçleştirip gamzeler dolusu

Oysa kader artığıydın düşlerimle çiftleşen
İki tutam kor masaldın ele avuca sığmaz
Hüzündün aşkı öptüğüm mor dudaklarda



Anne
Yeter ayaz sürme göğsümün iman tahtasına
Duy acımın köprücük kemiğine dokunan izbe zamanı
Dua et bana bir karış toprağın ardına saklayıp karanfil avuçlarını
Yetim bir feryattır miras bıraktığın lacivert zamana


Ağlama
Ağlarsan kara bağlar saç diplerimden tırnak uçlarıma
Ben de ölürüm gidişin gibi
Sessiz çığlıklarım ıssızlık nöbetlerinde prangalaşırken
Ben de ölürüm nöbetleşirken yalnızlığın pençesi kanatınca soluğumu
Soluğu tutsak hasretler ağlarım şehir mezarlıklarına ...