Ansızın

Sana güvercin telaşıyla geldim
Ki ölecektim ansızın
Kanat çırptığım karanlıklardı hep
Gözlerinin yumulduğu vakit
Ansızın gülüm ansızın
Çıkabilir kapı aralıklarından ölüm
Gözlerimdeki mezarlığa gömebilir hayalini
Ve son faslında siyah inlemelerin
Derin uykusunda gidebilirim.
Hesabım henüz bitmedi
Şafakta sayarken mavide ölen kuşları
Ve cesetlere tünemiş yağmurları
Bir bir toplarken toprağın kalbinden
Ansızın gülüm ansızın
Hesaba katılmamış katıksız bir öfke ile
Düğümleyeceğim ellerini, kefenime.
Hudutsuz, sahte, mutluluk senfonisi
Koyu bir pencereden güneşin terinde
Yıkılmış ve umutsuz bir yarın olur da
Öleceğim vakit
Ansızın gülüm anısızın
Seni kıyamet-i hesapta mahçup edeceğim.