Aşık Veysel'in Anısı

Aşık Veysel'in
Ziyaretine gelmiş bir dostu
Hava da sıcak
Temmuzunda tam ortası
Veysel'in bahçesi ki
Göz kamaştırmaktan ötesi
Tabaklar dolu ama
Dostun gözü
........Ağaçların dalında
Maşallahlar çeker,
Hayretler eder!

Veysel;
-Kalk yakından gör der
Adam bakar Veysel'in sırtı dönük
Zaten görmüyor
..........Bilmez nasıl olsa der
Ayrı ayrı ağaçların dalından
İki elma koparır
Ağzındaki artıkları da
Yuttuktan sonra gelir oturur
-Eline sağlık çok güzelmiş der

Veysel;
-Orta elmanın alt dalından kopardığın mı
Kıyıdaki elmanın üst dalından kopardığın mı?

Adam elma bütünüyle boğazında kalmış gibi
Ne yutkunabilir ne nefes alabilir
Nihayet epey bir zaman sonra
-Nasıl anladın? der

Görmüyorsak ta
Kulağımız sağır değil herhalde
Ve o kopardığın elmaların püründe de
İki yavru çağalası vardı
Gitte bak der.

Adam
Bırak o dalın çıkardığı sesi
Görmemiştir bile
O pürlerde çağala olduğunu.
Bir elma yüzünden bitirir
Kendi kendinin dostluğunu!



08-02-09