Aşk Denklemi

Buruşturulup bir köşeye atılmış
Bir kağıt müsveddesi gibiyim
Sana şiir olduğum günden beri.
Sanatsal yönü zayıf
Hümanizmden nasibini almamış bir cümle misali
Kabaca seviyorum içimdeki seni
Ve sen
anlamamazlıktan geliyorsun her defasında
Harflerin anlatmak istediklerini...

Bir taş yazması gibi yüreğim
Sanki çivi yazısını keşfeder gibi
Kazıyorsun üzerine silik resmini,
Görenler tarih öncesinden sanır,
Görmeyenler saklambaç oynar
Şizofren ütopyalarımda,
Kaosa sürüklenir bir hilkat garibesi
Yokluğunun soyut boyutlarında
Somutşaltırılmış son umutlarla,
Süregider bir nikotin avuntusu
Yalnızlığın tek boyutlu keskin yüzeyinde..

İlkel bir görüntü sergiler yalnızlığım
Modern savaşlardan kalma eşkalim
Sürrealist bir tebessüm beliriverir suretimde
Aynalar yansıtmaya değer bulmaz maalesef.
Oysa tüm dialoglar içe dönük
Dilini yutmuş bir hayalete ithafen
Seni anlamlandırabilme hevesine dayalı
Depresif bir ruhun çabalarından daha da öteye...

Yağmurun anasıdır gözlerimin okyanusu,
Tenimin coğrafyası yalnızlığın sonsuzluğuna uzanır,
Zihnimin türetebildiği her kuram, her teorem
Seninle olabilme ihtimali üzerine kurulu
Çözümü mümkün olmayan birer denklemdir...