Aşk Gitti

siz 

ey çağın budala akılları

kapatın kentin ışıklarını

ve susun!

aşk gitti

şimdi iç organlarından deşilmiş bir çocuk

toplayacak geride kalan tüm enkazı

devam etsin diye kapıldığınız 

o  hayatlarınızın olağan akışı

haydi devam edin

sadakati ihanetle birlikte öpüp

kendi krallıklarınızda

kendi yalan duygularınızı kutsamaya

şimdi parça parça ölümü bölmüş

yalnızlığı sonsuzluğa uzanan

ormanı yakılmış bir aslanın öfkesiyle

ben 

sizin 

anlamadıklarınıza karşı 

ölmekle meşgulüm!

aşk gitti

aşk,  senin yarattığın en büyük yalnızlığı

bir kanser hücresi olarak kalbime bırakıp gitti

susmaklar, rüyalar ve sokaklar uzar gider

tenindeki esmer rengin ölümlü sıcaklığında

kime anlatsan yetim kalacak sözcükler

dökülecek ağzından artık

o yüzden

aramayacağım adını

ve ardına düşmeyeceğim 

seni öldürmenin bundan sonra

o yüzden kendine anlat

de ki

aşk gitti

ve girdiği komadan uyanmayacak bir çocuk biçiminde

kapandı içimizdeki yara.