Aşk Sokak Çocuğu

Aşk düşünce sokaklara...

Artık anlar ki
Hayat boş
Aşk daha da boş
Kayboluyor insan aşkta
İçmeden oluyor sarhoş
Kaderse kardeşi zaman kadar kalleş
Ölüm kokar insan
Bir ömürde bir an
Yalnız kalınca
Ceset kokar aşk
Burum buram kokan leş..
Düşünür peydah olduğu anı
Ah zavallı
Anası babası belli olmayan aşk
Neüdü belirsin, bir piç
Faili meçhul bir katille
Bir sokak dilberinden
Bir gecelik macerada doğan
Doğduğu an terk edilen
Kimsesiz bir hiç
Yeri yurdu kaldırımlar
Yastığı basamaklar
Yorganı esen yel
Arar eşini diyar diyar
Kimse almaz gönlünün evine
Kalır orta yerde

Bir çocuk yaklaşır sinsice
Bakar gözlerinin ta içine
Parmağıyla gösterir çevresine
¬_bakın bakın o canavar
Yaşlı amca cevap verir çocuğa
_Yo evladım, o garip bir dilenci
_Yok büyücü o
_ Hayır iblis...
Kimi acır, kimisi güler haline
Aşk kahkahalar ve sızlanmanın arasında
Dayanamaz bu kulakları sağır eden çileye
Kalkar o an
Doğdu gün pamukken
Yaşadıkça taş kesilen yüreğiyle
Bedevi haliyle
Kibrit çöpüne dönen bedeniyle
Gülmeyi unutan,
Ağlamaktan şişen gözleriyle
Ona bakan gözlere sonsuz öfkeyle
Tüm kibiriyle içine çektiği nefeste
Şöyle der
Çevresindeki hayretle bakan kalabalığa

_Elbet düşeceksiniz eteğime
Muhtaç olacaksınız benim gibisine de
Anlayacaksınız sizde
Ben mi canavar
Ben mi dilenci
Ben ne canavar
Ben ne dilenci
Ben yalnızca zavallı
Ama siz daha zavallı
Benim ömrüm tükendi
Göçüp gideceğim
Kahpe dünyadan temelli
Lakin siz de yaşayacaksınız aşkı
Bir anlık mutluluğa kanıp
Yanacaksınız ebedi
Şimdi anlamazsınız beni
Gülersiniz bana
Lakin
Sen aptal çocuk
Aşık olup yanarken sen
Ben gökyüzünden
Bir canavar gibi
Senin o zavallı haline
Güleceğim doyasıya
Sen çürümüş ihtiyar
Aşka hasret ölürken sen
Ben bir dilenci gibi
Senin o kimsesiz haline
Acıyacağım keyifle
İşte o zaman anlayacaksınız beni

Şimdi şükredin halinize
Son kez uyarıyorum gülmeyin bana
Susun. Susun...
Ben ne canavar
Ne dilenciyim
Sadece zavallı aşığım ?

Kimse dikkatte almadı
Zavallı aşığın sözlerini
Uzun zaman sonra incinmişti
Duyduğu o aşalık sözlerle
Döndü ardını
O kalabalığın içindeki asıl kimsesizlere
İçinden sadece tekrarlıyodu
Onlara anlatamadığı sözleri
Sessizce içindeki haykırışlarla
Uzaklaşırken kuru kalabalıktan
söyle diyordu onlara

_görürsünüz siz, görürsünüz
Ben ne canavar
Ne dilenciyim
Sadece zavallı bir aşığım
Ben aşık ben zavallı

Ama siz benden daha zavallı...'

30 Haziran 2011
S.Hisar/ İZMİR
[email protected].?~~