Asker Mektubu (Mektuplu Zamandan)

Merhaba güzeller güzeli,merhaba..!
Gönül dolusu sevgim var bu mektupta.
Çok uzaklardan getirdi postacı sana.
Onca zahmet çekti;tonca ter döktü belki.
Binlerce teşekkür haktır şimdi ona,
Ama o, bilmez kimden geldiğini...

Canım !
Burada bir güneş,bir ateş ki sorma.
Cehennem,sanki yerinden buraya düşmüş.
İçimdeyse başka bir yangın...
Sensizlik,hasretime zebani olmuş...

Teselli arıyorum zamanın içinde.
Bazen bir telefon,bazen mektup...
Daha da düşkün oldum şiire.
Öyle ki,kalemim,benden bir parça cebimde.

Yazdıkça, seni düşlüyorum,
Düşledikçe yazıyorum...
Hüzünümü, kağıda gömüyor hayalin.
Ve satır aralarında evrime uğruyor...
Bir bakıyorum güller açmış.
Sayfalar mis kokmakta.
Ben de her sıkıntımı mısralara gömüyorum.
Ruhum, böyle az da olsa rahatta...

Aşkım !
Geçmiyor sanki zaman,nafile...
Saydım da,üç bot eskitmişim,iki de elbise...
Ya saçım yedinciye kesilirse ?
Bilmiyorum sayısını,bu,kaçıncı nöbetim.
Ve kaçında üşüdüm,kaçında buz kestim...

Her saate,bir mektup sığdırdım.
Gönlümün sesini böyle mısraladım
Seni,bilmeyen kalmadı görev yoldaşlarımdan.
Onlara seni çok anlattım.
"O benim birtanem" dedim.
Ne zaman sana,yazmaya başlasam,
Oturur. kalkmazlar başımdan.

Canım !
Vakit olmuş akşam vakti.
Olmuş da ne olmuş ?
Daha yedi ay var bozulmamış.
Şu sensizlik zor meziyet.
Yoksa zaman korkutmazmış.
Sen,"geçecek" diyorsun,
Bu, bir teselli...
Ve beni özlediğin, her halinden belli.

Birazdan,noktayı koyacağım sözlerime.
Sana buradan,kalbimi gönderiyorum
Sakın daha fazla özletme.



0596