Aşk'ı Kıyamet

Ve gidiyorum artık bu şehirden sevgimi kucaklayıp.
Sensizliği bedenime sarıp sarmalayıp gidiyorum...!

Ki gitmek her zaman kolaydı..
Ama sevip te gormeden yaşamak her zaman zordu benim için.

Gittiğim yolları koşarak bitirsemde içimdeki seni bitiremem biliyorum bitanem.

Zira senin benden gittiğin günüde hatırlıyorum nefes alış verişlerim zorlanmış kavak yelleri kasımda esmiş. Ve yanan cehennem ateşiyle kalbimide eritiriyordu..!

Yani anlayacağın sevgilim benide benden alıp tüm mutluluğumu da alıp kendinle götürmüştün..
o günden sonra bu şehir bana acı bir o kadar zindan..
Ve karanlık bir kuyu gibiydi..
Onun için daha fazla katlanamam bu şehirde yaşamaya..
Ayaklarımın beni götürdüğü yere gidiyorum olur ya uzak kalırsam acım bir nebzede olsa kanayan yürek acılarımı kapatırım diye umud ediyorum sevgili..

Şimdi sessiz sedasız çekip gidiyorum..!
Sevdam üflendi bir kere vakit Aşki kıyamet sen kopuyorsun yüreğimde..!
Gönlüm..
Gönlüne emanet..
Gönlüm sana emanet...!

Aşk Aze...
Aşk"i kıyamet.