Aşkın Mezarlık Hali

dokunduğum ilk yerdeydi hayalin
yine suskun,yine kederli
yıllar neleri götürmüş özünden
neleri katmış diye baktım
sen yine aynı sen yine hiç gülmeyen
acılar döktüm kadehlere sen yokken
yalandan mutluluklar içercesine
oturduğum her sofradan aç kalktım
bazen elem yükledim bazen hüzün gönlüme
yine boş kaldı diğer yarım
seninle dolduramadım
uykuya kafa tutarak
çok gece uyumadım inadına
korkulu rüyalar böler diye uykumu
gözümden ağırdı artık göz kapaklarım
çaresiz
hayalini okşadım geceden sabaha
penceresini açmadım odanın
mahrum kalmasın diye etrafa sinen kokundan
her kçşesinde evin sen kalma hatıra
yasaklar koydum ellerime
dokunmasınlar diye
ne söz kaldı dilimde ne gözümde hayalin
mezarlık ziyareti gibiymiş aşkımız
habersiz ve kısacık bir bekleyiş
ister uzun kal duaya,ister okumadan çık
kalbime girişine benzedi kabrime gelişin
istemem senden ne dua ne fatiha
bir manası yok artık
ölenin adı kalır kalanın uzuunca bir feryadı
ben ölerek sustum,sen kalarak yazık!
ölülerin dili yoksa da kalanın aklı var ya
hatırladıkça ağla ıslansın yanakların
sanırım büyük bir masaldı tüm yaşadıkların..