Aşkın Son Çırpınışları

Belkilere bağlı,
Azıcık kavuşma anı için,
Ayları tesbih taneleri gibi çeker oldum...

Belki seni,
Rüyalarda bulurum hevesiyle,
Yattığım bütün yatılarda,
Seni bulup,
Tam elini tutacakken,
Kalleş uyanmalar yok mu,
İşte boynum ondan bükük,
Sitemlerim ondan çok gülüm...

Kavuşma önceleri,
Mutlaka ve,
Ne pahasına olursa olsunlardan,
Belli olmazlara kadar indin,
Beni toprağa gömmeye,
Aklına mı koydun mu gülüm..


Beni çok seviyordun ya hani,
Dağda bile yaşardın benimle...
Gözünde büyüttüğün ben,
Ölümlü bir fani,
Değmezmişim çok kıymet verecek kadar,
Anladım ben seni gülüm,
Bana tercihlerin artıyor azar azar...

Bak, ufukta göründü ölüm...
Veda busesine bile yok vaktin,
Hayat sermayesi bitiyor,
Yanıma gömülmeyi istemiştin ya,
Ondan da mı vazgeçtin gülüm....

Kanatlarını kaybetmiş kuşlar,
Bir daha uçamazlar,
Gülümseme ey gökyüzü,
Yerde süründürecek kadar kinin mi var,
Kanadım yok yaram var,
Dünya artık bana dar,
Bağrına alacağın ruhum var..
Kavuşmak için şartsa,
Al senin olsun, onu da al..