Ateş

Dili dilde közledi yel

Göze birden düştü ateş

Gönle geldi ürkek bir el

Hare hare çöktü ateş.

Akşamlar zindan yarası

Taş yürek hasret kapısı

Mazi kalbin yüz karası

İçin için aktı ateş.

Bir yaprak gibi kararsız

Titreyerek düşer cansız

Ölüm; kalır hatırasız

Odunda üşüdü ateş.

Yumuşak bahar rüzgârı

Sonsuz yol; toprak kuşları

Ötede; ikinci yarı

Diri diri örttü ateş.

Yalnızlık kokar iki deniz

Hüküm giyen mahkûm; naçiz

Bir adım ötesi dipsiz

Yol; yolcuya küstü ateş.

Halil der: ayak izleri

Bu dünya bekleme yeri

Perde bitirir düşleri

Uyku; beyaz örtü ateş!

Halil KUMCU

4 Şubat 2019 / Pazartesi