Ay Vakti

gözlerin bir gök feneri
pusulasına dallar uzatır yüreğimin
ellerin ilkbahar yağmuru tenin yaz güneşi
ayazını kabuğundan soyar azınlığın


sen bir rüyâ kızısın
her yıldızın bir inci gibi parladığı yerde
sen iskenderiye’den gelen meltem esintisi
sedirden seferlerin tarih elçisi
sen bir hasretin evvelcesi
bir gurbet sonrasının mürüvvetisin
seni Asaf’ın nazarıyle sevmek var


cümle yolu çilekeş
berduş bir beldeyim ben
sensiz sabahlar ölüm geceler zulümdür
hasta yatağında alev alev eriyen güller gibi
seni Necip bir yürekle beklemek var


süsüne sebeptir şiirler
sen görklü masalların gizemli cazibesi
aybenizli zümrüt habbesi
sen gümüş tellerden düşler sündüsü
renkleri harmanlayan bir gökkuşağı külliyesi


ah bilir misin
benliğimi her vakitte kıyamda bekleteni
ruhumu cami tepelerinde güvercinler gibi süzdüreni


Tanrı’nın yaratma sanatını mülk edinmiş
bütün zamanların en iyi manzarasısın sen
ne güzelsin
duvağını takınmış bir gelinlik gibi gökte
ilahi bir nakış gibi yürekte


sen dağları tülleyen
sen her taraftan güneyimi kubbelerle süsleyen
aşkın bileşkesi
şanslı gözlerin mukaddes ülkesi


yüzünün her harfini çizmeliyim bozkırlara
seni söylemeliyim hürriyet bilmeyen obalara
gülüşünden sarkıtlar dikmeliyim
derunum
buğulum sırmalı kuğum
Namık’ın mührünü cümle zindanlara vurmuşum ben


ben sayfalar arasına sıkışmış bir şarkı
bilsen kaç bin yıllık tutkunun esiriyim
kudret nârım tin ilacım
bilir misin sen
kaç bozlağın meşhur türküsü el uzattı şu tutsak dağlara
kaç ateş böceği kondu şu aşk ile dökülen yapraklara



duâlı sarmaşığım
en çılgın sağanağım
izin ver de bir tutam öpeyim saçağından



_boran