Şafaklarımız Vuruluyor Akşamından

Bir debdebedir yaşamın ruha yansıyan yüzü
Umutlarınızı, tamponundan vurur hayat
Güvercin kafesi gibi uğultulu çıkar sesler
Oysa ne çok şey vardır anlatmak istediğiniz
Anlatamaz,
Tıknefes kalırsınız o uğultular arasında...


Oy çocuğu doğmamış anaların feryadı
Kınalı gelinlerin duvağına yüz sürülmemiş teni
Bir karakış sonrası, atlassız gökyüzünün,
Yıldızsız sabahlarına olacak bu uyanışlar..


Ey kış uykusuna yatmış cehalet
Uyanın artık...
Bir gece yarısı!
Alnınızın tam ortasından vurulacak şafaklar
Ve bir daha güneş doğmayacak sıcağında
Yağmur yağmayacak
Yıkamayacak toprağa yüz sürmüş kirinizi...
Dulda kalmışlığınızdan sıyrılın artık, haykırın
Haykırın ki duyulsun sesiniz...


Siz ki;
gecelerin katran karasında ışık
Kışın ayazında Güneş'tiniz içimizi ısıtan
Siz ki;
Anadolu'mun kekik kokulu yaylası
Bağı bahçesiydiniz hiç solmayan
Umutlarımız şimdi
Kurak topraklara ekilir oldu
Bereketli topraklarımız
Kan emici kenelerin istilasında
Yitirdik aşımızı ekmeğimizi
Şafaklarımız vuruluyor akşamından...

Sen! Sarı saçlı mavi gözlü ''Dev''
Gelir mi senin gibisi?
Gelir mi bir daha bilmem?
Bak! Son cemre de düşmek üzere toprağa
Ama yürekler hala buz dağı...
Mina vadisinde ki taş yığınları gibi istiflenmişiz toprağa
Daha kaç cemre?
Kaç cemre gereklidir bu üşümüşlüğe...
Ve daha kaç beden terk edecektir bu canı...


Ey ülkemin vefakâr insanları
Bilin ki;
Başka bir ülke yok daha kahrımızı çekecek
Ve yine bilin ki;
Kıran kırana kardeşliğe peşkeş çekilir memleketimde
Hepimizin aklı başına gelmeli artık uyanmalıyız
Giden sadece biz değiliz
Vatanımdır elden ayaktan çekilmeye çalışılan
Gelin yine birlik olsun, düşmeyelim bu tuzaklara
Emperyalizmin eline teslim edilmesin geleceğimiz
Koyun koyuna yatan şehitlerimizin kanı için
Gelin birlik olsun...
Gelin birlik olalım! Kardeşçe...


_Kardelen_