Ay'da Boğuldu

Bu kentin son zelzeleden yıkıldığı gün
Güneş tutulması, çökerken çocuk parklarına
Yemenileri siyaha çeviren analar
Zılgıtları çağıran kuş uçuşları

Her matem
Çorbasını söndürdü ocağın
Tahta kaşıkları kırarken kader
Ufuk yeniden şekillendi Tanrı fırçaladı, tuval morardı

Erken üflendi sur
İsrafil'in çilingir sofrasında
Hüzzamdı zamanı mayhoş ikindiler
Kıyametle karıştı

Sessiz yürüdü ölüler
Pazartesi mezarlarına
Diri gömüldüler
Kıyamdan vazgeçip, talkımsız gittiler sorgulara
Üzüm salkımları gibi dizildiler omuzlarına

Şarap koktu kabristan
Kırk yıl beklediler
Yıllanmış içtiler ölü sarhoşları bağdaş kurup servilere

Dualar gâvurlaştı
Küfür tuttu besmeleyi
İmansız yürüdüler sırata
Ateşe düştüler

Et koktu gayya
Erimiş insan kemikleri yılıştı kuyuya
Ruhlar uçurtma oldu
Hayal renkli kuyruklar muamma

Yanık martılar söyledi o son kasideyi
Gözleri kapandı göklerin

Ay'da boğuldu
Son tufanda Nisan yükünü boşaltınca
Yer siyah gök siyah
Çamur kustu sıfatı meçhul bulutlar