Aylak

Seni görme ihtimalim heyecanlandırıyor beni,

Yeni günden fazla bir beklentim yok anlayacağın,

Geçersin diye dolanıyorum gözüne denk gelebileceğim sokakları,

Geçersin diye tepiyorum şehrimin bozuk kaldırımlarını,

Top oynayan bi çocuk gibi eskitiyorum ayakkabılarımı,

Şu 25 yaşımda..

Seni görme ihtimalim tahammül edilebilir kılıyor her şeyi,

Neden bağırıp çağırmıyorum sence diğer herkes gibi,

Bunca delinin arasında tek ben biliyor olabilir miyim hakikati,

Resmin çıkıyor sıklıkla karşıma,

Suretin sakinleştiriyor yüreğimi,

Bir aslan terbiyecisi gibi..

Sana anlatma ihtimaline karşın unutmuyorum,

Yaşadığım tüm o garip şeyleri,

Bir sorsan,

Ne hikayeler biriktirdim, bir yığın..

İsmimi bile kekeliyorum bazen ama tek nefeste ezberliyorum dudaklarından dökülenleri,

Kutsal kitabımmış misali...

Sana okurum ümidiyle yazıyorum bunca şeyi,

Gecenin bir vakti kulağımda kısık bir şarkı sesi,

Ertelemişim bu gece uykudan yana saran ne varsa bedenimi,

Bir aylak misali,

Seni düşünerek kapıyorum gözlerimi...