Ayrılık

An gelirde, yüreğine,hani bir boşluk çökerya .
Yangınların büyümesidir ,bu bitmeyen ayrılık.
Geceler olurda,yıldızlar sarar ya gönlünü.
Tan yerinin ufukta, belirmesidir ,ayrılık.

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

Kimse bilmez,gülün,bülbüle olan aşkını.
İnsan oğlu , birgün olsun yalnız kaldımı.
Narı ateşlerinde için,için yandımı.
Çareyi ,çaresizliğe , alıp giden ayrılık.

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,


Paylaşmak güzeldir, var ise eğer paylaşanın.
İçtiğin bir tas çorbaya,bir nebze umut katanın.
Bir anda kaybolu verir ,daha dün yanıbaşında, yatanın
Yaprağı dalından koparır , bu zalim ayrılık .

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

Açarsın ellerini ,bir hışımla semaya.
Kara bulutların ardında ,bir parça ışık bulmaya .
İnsan oğlunun bahtında,koca bir ömür var ama.
Ömürlerin çizgisini, çalıp da gider bu ayrılık....