Ayrılık Dudak Kenarında Biriken Ateştir

----



Ömrün penceresinden perdeleri çek
Bırak güneş sevinciyle sevdalar üşüşsün
Ayalarından sarksın gök kubbenin kutsal bir gülüş
Kutsal bir kaseden İç
günün memesinden sağdığın efsunlu bir düş


sıkı giy yüreğine sevdamı,
sarın ki sevdan benden ayrı ayazda kalmasın
parmaklarımın arasından saydığım vuslat kırıntısı avuntum
ruhumun kesitlerinde yalnızlık rapsodileri olmasın


biz olarak doğardı sol yanımızda sevimiz
yoktu ses
yoktu ten
yoktu s/imamız
söylemler vardı sevda peşine koşan
aykırı bazen
bazen yara bırakan
resimler çizerdik, senli-benli ve bizli
yokluğu asıp gözlerimizin irisine
doyumsuz bakışlarımıza aşk lezzetini çoğaltan


ayrılık dudak kenarımda biriken ateştir gidişinde
boynuma asılan yaftalı infaz
ne çok benzemişiz birbirimize uzaktan severken
?ayrılıkta kısmetmiş ? demişliğimizde
Nefesimi nefesinde çürütmek vardı hani öpüşürken
?sen nasılsa her halde ağlarsın severken
Beni de göz ırmağına bulaştırma'
Serzenişimizde..


Ömürlerimiz birbirimizindi biliyorsun
Ve biliyorsun yar
Sana her bakışımda
İsminin uzunluğu kadar ömür biçerdim kendime
Kavuşma imkanımız olmasa eğer