Ayrılık Yıl Dönümü 2

Bir kış masalı mıydı onca yaşananlar

Solup gitti işte dökülen bütün yapraklar

Mevsimler güz'e döndü söndü bir bir yıldızlar

Ziyan oldu onca duygular, yaşanacaklar

Karardı akşamlarım sensizliğin şafağında.

Bir varım bir yokum hayalinle avuntum

Hasretin çölünde kendimi unuttum

Bu kaçıncı yıldönümümüz böyle sensiz

Kadeh kaldırıyorum ayrılığımıza ağlarken çaresiz

Şimdi sen uzaklarda nerelerdesin

Hangi alemlerde hangi şehirlerdesin

Belki de mutlusundur uzaklarda bizsiz

Belki de unuttun yaşananları gülüyorsundur bensiz

Belki de hala ağlıyorsun kaderimize çaresiz.

Zamanı sensizliğe kurdum, durmadan bekliyorum

Sen geleceksin bir gün diye

Her gün umut ediyorum.

Sensizliğin sarhoşluğunda öldüm

Her gün yalnızlığın mezarlığında gömüldüm

Unuttum adımı, bir ışık gibi söndüm

Yaşamadım onca yıl, onca mevsim, onca zaman

Hep adını sayıkladı bütün olasılıklar.

Mutluluk uğramadı hiç bana,

Adınla başladı hep sözlerim

Her yüzde seni görüp,

Seni andı gözlerim

Kimi görsem sen sandım

Virane oldu bedenim

Bu kaçıncı yıl, bu kaçıncı mevsim 

Ellerimde güller, kalbimde sevgin

Ayrılık yıldönümümüz kutlu olsun sevgilim..

izmir 2025