Ayrılıkta Sen

Bilmiyorum,ayrılığın kaçıncı gün dönümü?
Hangi uğursuz gecenin cenabet sabahı?
Nerde duydum sabah ezanını?
Kan çanağına dönmüş gözlerimle.
Aslında bilmediğim birşey daha var;
Hiç mi sevmedin?

Oysa ne çok isterdim,uykuya seninle dalmayı.
Uyandığımda ilk gülümsemeni görmeyi.
Yüzümü kızıl saçlarınla yıkayıp,
Kahvaltımı dudağından bir öpücükle yapmayı.
Hiç mi görmedin?

Oysa ne çok şekilde göstermiştim sevgimi.
Güneş en önce senin pencerene doğardı.
Puslu gecede bir yıldız seni gözetlerdi.
Herkes uyurken biri senin için dua ederdi.
Hiç mi far etmedin?

Oysa ne çok isterdim seni son kez görmeyi.
Kabul bir kez göreyim,sonra öleyim.
Ama,yok olmaz.
O zaman tenim sana dokunmak ister.
Dudaklarım dudaklarında yuva kurur,
Ellerim ise sımsıkı kavrayıp yıllarca sarılmak ister.
Gözlerim dikilir gözlerine,anla demek ister.
Anlamazsın...
O zaman bu ayrılık bana,
Her gün,günde 24 defa ölmek olur.

Ama korka.
Söz başkası olmayacak.
Sen olmayan herkes başkası zaten.
Sen ise bensin.
İçimde yer etmişsin.
Damarıma zerk edilmiş,her hücreme ulaşmışsın.
Hem,dilim kime seni seviyorum diyebilecek?
Ya sol yanım,senden sonra kimi kabullenecek?
Vallahi de,Billahi de sol yanım boş kalacak.