Ayvalık'a Veda

Yıllardan sonra,

Sisten örtüler

Kalkarken Ayvalık’tan,

Sessizlik

Seslere yeniliyor

Yeni baştan.

Her şey uzaklaşıyor

Masum şafaktan.

Körfez artık uzak,

O saf yüzünü saklayan

Genç kız olmaktan.

Belli ki Selene de

Göç etmiş çoktan

Bu kıyılardan.

Dün gece Ay

Sessiz ve donuk,

Bakıyordu bize çok,

Ama çok uzaktan.

Belli ki Selene de

Göç etmiş çoktan

Bu kıyılardan.

Ne Eolya ne de Misya

Artık bir gerçek değil.

Kaçamıyorlar

Talancılardan.

Ağaçlar, taşlar,

Kumsallar ve duvarlar,

Hepsi bahsediyorlar

Hayaletler ve yabancılardan.

Ağlıyor Herakleia,

Ağlıyor Korifandida,

Kendi acılarını unutup,

Mezar taşı bile kalmamış

Nesos ’un ardından.

Sadece gözyaşlarını silen,

Sadece gözyaşlarını silen

Madralar,

Sesleniyor bana

Çok, ama çok uzaktan.

Belli ki Selene de

Göç etmiş

Bu kıyılardan.

Gugukçuğun sesi

Bir yalnızlık çığlığı.

Zeytin dalları

Birer çıngırak.

Hafifçe esen rüzgârın sesi

Hem acılı,

Hem de çok firak.

Ayrılma zamanı.

Hemen uzaklaşalım

Bu kıyılardan,

Onları

Eski hayallerin

Dokunduğu

Rüyalar ve

Sislere

Sararak.