Babil Kulesi'nden Atlayış

Ne bekleşiyor duvarlar
Yaprak hışırtısından uyanan
O karanlık gecede
Mavi tülbentli asma bahçeler
Ne dertleşir sessiz sedasız
O karanlık gecede
Sömürülmüş ruhların
Yeşile çalan nefretidir
Babil Kulesi'ni kaplayan sisler
Kambur dalların iç çekişi
Rüzgâr gibi esiyor
O karanlık gecede
Lavlara boyun eğmiş kentin
Gözyaşları akıyor nefeslerin üstüne
Her damlada çürümüş umut
Ve sararmış yalanlar yatıyor
O karanlık gecede
İs kaplı merdivenlerden
Çıkıyor tek kollu adam
Yıldızlar fısıldarken ölümü
Babil Kulesi titriyor korkudan
O karanlık gecede
Şimdi bir çift göz var
Uyanıklardan geriye
Yapraklarını çekmiş üstüne
Kapıyor gözlerini kavak ağacı
Ve acı bir çığlığın ardından
Uyanıyor toprak ana
O karanlık gecede
Doğum
Yaşam
Ölüm
Bir yalnızlık serisinin
Kapanıyor son sayfası
Rüyalarından yoksun bırakılmış
O karanlık gecede
Bir fotoğrafın şiiri denir ama bir şiirin fotoğrafı diyeceğim ben de. Kutlarım kaleminizi, sevgiyle.