Bakış'acısı

bakış açısı neyin nesidir bilmem ama,
bakış acısı seni görememektir.

belki çıkıp karşına,
fütursuzca "özledim ulan" diyemem.
susuşlarıma aldanma lakin,
onlar fırtına öncesi sessizliğin
fırtına sonrası sensizliğe ertelenmiş
talihsiz intihar gerekçeleri.
ürperme,
hala yaşıyorum,
soluğu kesilmiyor insanın doğrusu,
kalbi durmuyor ayrılığa düşünce,
alışıyor elbet,
alışıyor zaman geçtikçe...

alıştım...

ne zaman aynaya baksam,
özleminden ölecek gibi duruyorum.

bil...

gelip görsen, anlardın
bizzat şahit olursun olan bitine,
hangi asrın hangi savaşın hangi çaresizliğin zulmüne maruz bıraktığını,
şu yapayalnız ömrümü.. anlardın;
nasıl da yokluğunla hırpaladığımı,
uykularımdan yumrukladığını,
göz çukurlarımı nasılda morarttığını,
anlardın,
gelip görsen..

anlardın...

öyle bir ihtimal yok ama,
bende biliyorum...

belki çıkıp karşına patavatsızca "seviyorum ulan" da diyemem,
susuşlarıma aldanma lakin,
onlar koyu bir muhabbetten arta kalan susuşların,
söylenmemiş cümlelerin,
anlatım bozukluklarının, kırıklarının
falan filanı işte.

hala beceremiyorum bahaneler üretmeyi,
bir şekilde avunacak sebebler türetmeyi,
hala beceremiyorum...

sadece sana şunu söylüyorum;

aşkta bakış açısı neyin nesidir bilmem ama,
bakış acısı seni görememektir.

bil sevgili...