Bakkal Da Yokmuş
Babamla annem kavga yapıyorlardı.
Annem sevgi istiyorum diye bağırıyor,
Babam mutluluk istiyorum diye bağırıyordu.
Usul usul merdivenlerden indim.
Biriktirdiğim harçlığımla;
Bakkal Mustafa amcaya gittim.
Bir mutluluk,
Bir de sevgi alacağım dedim.
Bakkal amca yüzüme güldü.
Saçımı okşadı.
O sadece evinizde a yavrum dedi.
Alamadan.
Ve anlamadan geri geldim.
Hiçbir bakkal da yokmuş.
Ben de oturdum ağladım.
Maşallah hocam, ne güzel ifadeler bunlar. Yorumsuz artık.
hani parayla saadet olmaz derler ya pek inanmam da..
her neyse günümüz o kavramlar için parayı yeter kılıyor bilisin değil mi şair
kalemin her daim var olsun