Bana Bir Ninni Söyle Anne

beni perdeleyen geceyi araladım
uyku mahmurluğumla
bir şeyler karaladım
sana geldim anne
karşında dimdik duramayışımı
yorgunluğuma say anne
saat 24'ü çoktan geçti
ört üzerimi
ört sıkıca
yorgun ışıklarını bu kentin
bu gece tarifsiz üşüyorum anne

mavi düşlerime mil çekiyorlar yine
birdenbire mordan kırmızıya kayıyorum
düşüyorum ki katre katre alemlere
gözlerime giriyor 4. boyut, uzuyorum
büyüyürum bu gece anne
artık kabuğuma sığamıyorum

uyuyamıyorum
su kül
hava kül
ateş kül
toprak kül oluyor
külliyen yok oluyor
dokunduğum her nesne
dipsiz kuyulardayım anne
kendime doğuyorum.
ışık hızında çarpıyor yüreğim
kabuslar doluyor içime içime
uzak nebula karanlığı düşüyor tenime
körüm diyorum, anlatamıyorum anne
kadrimi bil diyor, bir yıldız
bir atarca dokun bana diyor, korkuyorum
parlıyor ense kökümde zamanın okları
ellerimin arasından dökülen plazmayla
bilinmez girdaplarda kayboluyorum anne

talan olmuş aklımın yolları anne
yalan olmuş kızıl suların serinliğinde
uyur şimdi kemikten yatağında beynim
vahşi bir hayvan gibi kıvrıla büküle

ölüyor muyum, bilmem ki neyim
cennet nerede durur anne
cehennem neresi, kimbilir
belki uyurum, uyanamam
bana bir ninni söyle anne!