Bekledim

Çok bekledim sevdiğim,
Ben seni, çok bekledim.
Bir tatlı bir gülüşünü,
Gözlerindeki ışıltıyı,
Benim sayende mutlu olmanı,
Üzülmene dahi benim sebep olmamı,
Sevdamın, seni üzmesini bekledim.
Senin de beni özlemeni,
Benim için hasret çekmeni,
Baktığın her yerde göremesen de gözlerinin,
Beni aramasını bekledim.
Benim için de üzülebilmeni,
Nasıl olduğumu merak etmeni,
Ama içinden gelerek, "Nasılsın?" diye,
Bir kerecik sormanı bekledim.
Birisi beni sorduğunda,
"Nasıl bu aralar?", dediğinde,
Senin bunu bilmeni,
Cevap verebilmeni bekledim.
Birisi seni sorduğunda,
"Nasıl bu aralar?", dediğinde,
Bunu bilebilmeyi,
Cevap verebilmeyi bekledim.
Bir gün beni farketmeni,
Farkettiysen de hatırlamanı,
Sana değil, sendekine verdiğim değeri,
Anlamanı bekledim.
Beni tanımak istemeni,
Tereddütlerden kurtulmanı,
İstediğin gibi değil de beni,
Olduğum gibi tanımanı bekledim.
Beni iyi bilmeni,
Tabi benim de seni...
Bazı şeylerden, benim gibi,
Vazgeçebilmeni bekledim.
Beni beklemeni, bekledim.
Belki de hep bekledim, hep bekledim,
Sen beklenmeyi bilmeseydin,
Söyle, ben bekler miydim?