Beklerken Hüzünlü Mevsimin Güzünü

Böylesi havalarda düşerim dipsiz
kuyuya
Katran gecesi,karanlık kabuslarla
Yusuf gibi yansamda aşkın harında
Sabahı beklemek ne zor şeymiş
Semayı aralayıp kara kabuslardan

kurtulmak

Belki biz hiç bilmeden nereye
gittiğini
Fark etmeden tuttuk aşkın elini
Belki biz hiç bilmeden nerede
bittiğini
Uykusuz geçen her gecenin
kıymetini
Ömürden eksilirmiş biz bilemedik

Böylesi,gecede ölmüşüm,vakitsiz düşlerle
Uzak,tan vaktinden ötelerde
Bir,şafak vakti vurulmuşum
Haberi şehre,adımı yıldızlara
Kokumu,dağlara savurmuşum

Yakından geliyor,şimdi baharın sesi
İçimde,şenleniyor bir çocuğun sesi
Yalnızlığımla,birleşmiş o gözleri
Unutulupta hatırlanan her şeyi
Yaşadıklarını yaşamadın say der gibi

Beklerken,hüzünlü mevsimin güzünü
Sararıp,solarken,sizde gülmez yüzümü
Alıp hüznümü,sarıp hüsrana yükümü
Sarı çiğdemler,defnederken aşkın
közünü
Vefa görmeden,öldü,yazmışlar,son
sözü

Şimdi!bedenimi huzurla toprağa uzatıp
Özlemi göklere,kırgınlığı bulutlara
bırakıp
Açınca,sarı çiğdemler,başımda uzanıp
Renkli günlere gögsümü açıp sunuyorum Özgürlüklerin baş kenti bahara kendimi