Ben Acılarımla Başbaşa

Bazen öyle an geliyor,ki
Doluyor insan boğazına kadar
Ağlamak istiyor hıçkıra hıçkıra
Sinirler geriliyor gözler doluyor
Yüreğin sıkılıyor kendini tanıyamaz hale geliyorsun
Ne mendil yetiyor göz yaşlarına
Ne teselli yetiyor o an,ki ruh haline

Bakıyorum geçmişime yaşadıklarıma
İyilik yapıp kötülük gördüklerim
Beraber ağladığım acılarına dostların
Ben ağlarken yanımda olmayanların
Param varken can ciğer olanlar
Param olmayınca arayıp sormayanlar
Yüzüme gülüp arkamdan kuyu kazanlar
Daha yapacağınız varsa boş durmayın yapın
Ben acıyla hüzünle yaşamaya alıştım işte

Sanmayın benim kalbim yok
Sanmayın benim hislerim acılarım yok
Evet bende acı çekiyorum ama söylemiyorum
Benimde güzel hayellerim vardı
Hem,de içinde güzellikler dolu
Yıktınız dağıttınız helal olsun başardınız
Mutlu,musunuz gurur duyuyor,musunuz
İnsanlara olan inancımı kaybettim
Gülen yüzümü kaybettim asık suratım
Sevgimi mutluluğumu kaybettim
Başardınız küstürdünüz hayata
Var,mı başka

Her gün bir ümitle yaşamak istedim
Çoğu şeyleri görmezden geldim
Bazen sessiz bir odada kendime eziyet,ler ettim
Siğara üstüne siğara yaktım
Kollarıma façalar attım acımı bastırmaya çalıştım
Bazen kafama sıkıp kopmak istedim
Ama yapamadım biliyor,musunuz
Ölmek değildi korkum korktu sanmayın
Allahın verdiği almak degildi benim hakkım
Ben sadece günaha girmekten korktum

Bilmiyorum ne olacak
Belki acılar azalır belkide çoğalır
Zaten son zamanlarda kalp atışlarımda tekler oldu
Halsizlik var üzerimde kafamı bile kaldıramıyorum
Geceyle gündüzü birlikte yaşıyorum
Saçlarım aklaştı yüzüm kırıştı
Azda olsa ellerim ayaklarım titriyor
Sıkıldıkça alıyorum kalemi kağıdı elime
İçimi dertlerimi döküyorum mısralara
Azda olsa teselli oluyorum yazdıklarımla
Yazıyorum okuyorum ağlıyorum sabaha kadar
Benimde acılarımın ortağı işte bu şiirler
Var,mı başka çekilecek acı hüzün
Var,mı başka dert sıkıntı
Ben alıştım çekerim sizin yerinize
Siz gülün oynayın ben varım işte