Ben Bir Şehirli Kadınım
Ben bir şehirli kadınım
Elime kınalar yakmadım
Manikürlenip, ojeler yaktım
Ama hayatı tırmalarken
Benim de nasırlaştı ellerim
Çarık giymedim, şalvar bağlamadım
Kapı önündedir topuklu ayakkabılarım
Ama düğüm düğüm olan ve çamurlanan yüreğimle
Binlerce kere ben de tökezledim
Başıma oyalı yazmalar takmadım
Kendimi bildim bileli açıktır başım
Ne kapattım başımı, ne kafamı kapattım
İnek sağmadım, tarlada çalışmadım
Ama tarladaki taşlardan daha taş
Ne inekler tanıdım
Ne dantel bilirim, ne kanaviçe işlerim
Elime aldığım yağlı boya fırçalarıyla
Tükenmez denilen tükenen kalemim
Boyalarımla, yazılarımla
Ben dünyayı size çizerim
Tandırda ekmek yapmadım,hamur açmadım
Ama tandır ekmeği kadar sıcak
Herkesi içine sığdıracak kadar da
Büyüktür yüreğim
Ben bir şehirli kadınım
Ama ben de ağlarım
Köyde ki Emine ile
inanın ben aynıyım..
Ben bir şehirli kadınım Ama ben de ağlarım Köyde ki Emine ile inanın ben aynıyım.. Çok içten duygularla yazılmış beğeniyle okudum.Tberiklerr
Bakmayın birilerinin böbürlenmelerine,keşke olmasaydı ama,milletimiz hala köylü bir millettir.Çünkü şehirlerde artık birer büyük köy.Üst yapıları oluşturamadığımızdan,modernite çöktü ve şehirler ağır göçe yenildi.
Şimdi dörtyan emine ve burçak tarlası...
Yürekten kutladım.Selam,sagı...
o köyün eminesi sen şehrin eminesi son nokta hayat yürekte aynı tebrikler
yapmacıksız ve doğal bir anlatım.zevkle okudum şiirlerinizi,kutlarım.
Süper süper gercekten cok ama cok süper bir siir ve yorum. Eeee birakinda olsun degilmi yazan kim, cag acip cag kapatiyorsunuz siirde sizi teprik ediyor ve basarilarinizin devamini diliyorum, elinize bileginize ve Kaleminize saglik...... Süpersin yaaaaaaaaaa 👍👍👍👍👍👍