Ben Ölüm

Süzülüyorum şehrin koynuna
Çığlıklarım geceyi kırbaçlıyor
Bir derviş ahı yankılanıyor ufuklarda



Başlıyor güllerin serzeniş merasimi
Usulca örtüyorsunuz ürkekliğinizi
Gülüşünüz yüzünüzde gizleniyor bir ayıp gibi
Süzülüyor zümrüdü anka dudaklarınızdan



Biliyorum sizde düşkünsünüz maviye
Biliyorum kan kaybındalar güller şimdi
Soldu çiçeği şarkınızın
Ama nasıl söylemeli
Bu şehrin koynuna süzülen benim
İster kan olur otururum gözlerinize
İster kör kurşun olurum sokaklarda



Ne kadar gizleseniz de adımı mektuplarda
Tüm fotoğraflarda ben varım
Bir ucu kırık biraz mahzun



Benim karanlıklarda sizi bekleyen
Her an her yerden çıkan
Gecenin içinde
Ve her kapının ardında
Tenha köşelerde
Benim sizi bekleyen